De reis verliep eigenlijk heel voorspoedig. We vlogen wel over Irak, maar dat viel heel erg mee. Van Doha naar Kathmandu met Qatar Airlines ging ook prima. Wel jammer dat de bagageruimte bij onze zitplaatsen vol zat met bagage van de crew, maar ja. Hoewel we om 01.00 uur 's nachts vertrokken, werd er nog een uitgebreide warme maaltijd geserveerd en werd er nog een film gedraaid (Shrek). Daarna gelukkig nog een beetje kunnen slapen. Bij aankomst in Nepal valt je direct op hoe arm het hier is, dat zie je al vanuit de lucht aan de bebouwing. Het verkrijgen van een visum valt nog niet mee, je moet foto's laten maken en formulieren invullen en dan nog eindeloos in de rij staan. Misschien toch handiger om dit van tevoren te regelen. Men is hier wel heel relaxed met al die formaliteiten, volgens mij gaat het er gewoon om dat er aan al die toeristen geld verdiend moet worden. Om ons busje stonden 4 Nepalezen zich te verdringen om onze koffers. De jongen met een briefje met onze namen erop vroeg schaamteloos om een fooi, stom genoeg veel teveel gegeven. Nou ja, dat zullen we ook moeten leren. Op straat valt de armoede ook direct op, gammele autootjes, veel vuil, loslopende honden en koeien, krotten langs de rivier. Je schaamt je haast voor je eigen levensstijl ... Het hotel is heel netjes en de mensen zijn extreem vriendelijk. Je krijgt meteen bij het inchecken al iets te drinken aangeboden! Wel een verademing trouwens, een stopcontact en draadloos internet, hoera! Hoewel ik me geloof ik beter zou voelen als ik gewoon met de bevolking mee zou kunnen doen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten