dinsdag 7 september 2010

Dinsdag

Alweer een goede dag! Vroeg opgestaan om op tijd in het ziekenhuis te zijn. Ik wilde Karki spreken om te vragen of ik een praatje voor de staf kan houden. Ik was er nog eerder dan hij en zat al diep in mijn presentatie verzonken toen hij binnenkwam, keurig in pak met das, waarschijnlijk voor het symposium van vandaag. We zaten een tijdje allebei zwijgend achter onze computer, toen hij vroeg of het gisteren goed was gegaan. 'Ja,' zei ik, 'maar ik wil ook graag een praatje voor de staf houden.' 'Prima,' zei hij, 'maar niet vandaag, want het is vandaag een chaotische dag.' Ik zei dat ik geen haast had. Later kwam hij zeggen dat ik donderdagochtend alles wat ik wil mag vertellen. Ik hoop dat de rest van de staf er dan ook bij is.

Om 9.30 uur met Krishna naar de Eerste Hulp. Ik was er al eens geweest en het was nu rustiger dan de vorige keer. Normaal lijkt het net een markt, zo druk. Krishna keek haar ogen uit. Daarna nog even langs de nursing director. Krishna heeft haar verlangslijstje op tafel gelegd: top-down regelen dat niemand meer sieraden mag dragen, een werkbespreking op de IC en hogere IC-bedden, want alle verpleegkundigen hebben pijn in hun rug ... De nursing director zou haar best voor ons doen, maar welke bedden er komen wordt door de medisch directeur beslist. Ze wilde wel een keer samen met mij naar de medisch directeur gaan! Als ze mij maar niet als breekijzer gaat gebruiken, haha!

Kwart over tien visite lopen op de IC. Weer volle bak vandaag, maar geen nieuwe patiënten. De centrale lijn die ze gisteren bij de man op bed vier hadden ingebracht, kon er vandaag weer uit. Weinig voordeel en wel een risico, zei ik.
Op de step down was het nu heerlijk rustig, geen alarmen, hoewel het ook daar volle bak was. Twee nieuwe patiënten, een met een exacerbatie COPD en een met een organofosfaatvergiftiging. Dat komt hier nogal vaak voor, bij echtelijke ruzies wordt dat zomaar ingenomen. De betreffende vrouw had drie kleine kindjes, die naast haar bed stonden. Gelukkig weten ze niet precies waar het over gaat ...

Tussen de middag lesgegeven op de IC, omdat het auditorium bezet was. Het voordeel van op de IC lesgeven is dat iedereen erbij kan zijn, maar het nadeel is natuurlijk dat het onrustiger is en dat niet iedereen kan zitten. Nou ja, ik geloof dat iedereen het toch wel leuk vond. Ik heb lesgegeven over scoringssystemen en ze zijn hier helemaal niet gewend om daarmee te werken. Voor ons onderzoek moeten ze nu de TIPS score doen, maar dat is nog best veel werk (10 bladzijden invullen per patiënt, pfff!). De assistenten zitten er ook onder te zuchten.

Na de les gingen we het praatje over ICU charting voorbereiden. Gelukkig was Maya zo lief om de status voor mij uit het archief te halen. Dat lijkt trouwens verdacht veel op ons archief, haha! Voor het praatje over ICU charting hebben we de lijst van de vrouw die we woensdag op bed 6 hebben opgevangen ingevuld zoals wij vinden dat het moet. Hier houden ze wel drie verschillende lijsten bij en alle labbriefjes zitten in de status geplakt, dus als je iets moet opzoeken, wordt het een heel geblader. Volgens ons zou het veel handiger zijn om alles op de IC-lijst te schrijven, dan krijg je tenminste overzicht ... Nou ja, de foto's van de lijst zijn geloof ik wel goed gelukt.

's Middags hebben Krishna en ik ook nog bedside teaching gegeven, Krishna over monitoring en ik over beademing. Yesha en Kalpana, de twee vrouwelijke assistenten, zijn heel leergierig en ze weten ook best veel. Leuk dat ze nu ook naar mij toekomen om iets te vragen!

We gingen pas tegen vijven naar het hotel terug, Krishna was kapot en ik juist heel fit (we raken al aan de tegenstelling gewend), dus ik ging zwemmen en zij slapen. Vanavond nog even lekker eten en onze praatjes voor donderdag voorbereiden ... Morgen is het een vrije dag, maar ik ga toch nog even naar het ziekenhuis om met Rajan de eerste postmortembespreking voor te bereiden ...

3 opmerkingen:

  1. Hoi A.C. en Krishna,
    Als ik het zo allemaal lees..... wat is er veel kleins te veranderen/verbeteren waar ik nu al van weet dat het gaat helpen "overleven"
    Ik lees jullie verhalen met plezier.
    En Oh.... wat kun je je beroerd voelen met die onrustige buiken...
    Ik hoop dat jullie je een beetje fit voelen op de vrije dag en ook wat leuks gaan doen, effe wat anders ;-)
    succes en groetjes , Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe was jullie vrije dag ?
    Even voor jou Krishna :
    Je was niet bij de BBQ bij mijn tuinhuis maar ik heb er een filmpje van gemaakt en op YOUTUBE gezet.
    Kun je toch even meegenieten van die Hollandse BBQ met je collega's ; zooo anders als waar jullie nu zitten.

    http://www.youtube.com/watch?v=nVbI8gAP-Pw

    Hoop dat de link zo werkt
    Groetjes Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen