Donderdag

Gisteravond heb ik me in het hotel weer boos gemaakt over het feit dat we al sinds dinsdagavond geen internet hebben. Nogmaals benadrukt dat we hier zijn voor ons werk in het ziekenhuis en dat we internet nodig hebben om de presentaties voor te bereiden. De receptionist verzekerde me dat hij het vandaag met de manager zou bespreken en dat ik anders een kabelaansluiting op de kamer zou krijgen. OK, maar dat zei u de vorige keer ook, zei ik, en ik zei opnieuw dat ik anders vandaag naar een ander hotel zou gaan.
Gisteravond was ik eigenlijk toch te moe om alles nog af te maken, dus voor de verandering maar eens vroeg naar bed.

Vanochtend werd ik al om 5 uur wakker (ik kom in mijn Amsterdamse ritme, haha) en heb ik de presentatie voor Karki afgemaakt. Daarna douchen en naar Krishna, die was ook juist van plan naar beneden te gaan, wat een timing! We moesten de müsli vandaag apart bestellen, want er was nog geen buffet. Ook de taxichauffeurs sliepen nog, dus we gingen lopen naar de hoofdstraat. Ik kreeg nog even de rillingen over mijn rug toen ik twee dode ratten aan de zijkant van de weg zag liggen. Krishna kijkt altijd omhoog (bij wijze van Sammie) dus die had ze helemaal niet gezien, haha. Gelukkig snel een taxi.

In het ziekenhuis gingen we allebei naar de IC (Sushila was er nog niet). Ik heb nog snel een paar presentaties voor het AMC in elkaar gezet, want vandaag begint onze cursus shock voor tweedejaars studenten, die Nicole nu voor mij gaat geven. Hoop dat er niet teveel startproblemen zijn.

Om 8 uur ging ik naar de kamer van Karki, zodat ik daar nog even kon internetten en mijn presentaties naar Nicole kon opsturen. Om 9 uur kwamen Maya, Shanta, Raju, Krishna en Karki. Ik heb mijn presentatie op de laptop gegeven. Het was best wel pittig, ik heb natuurlijk wel gezegd dat er heel veel goede dingen zijn, maar we hebben ook onze doelen laten zien en laten zien waarom het hier niet werkt. Onze diagnose is dat de IC zorg alleen kan verbeteren als er teamwork is tussen dokters en verpleegkundigen en als er commitment is van de staf. Karki was het helemaal met ons eens (zei hij) en liet het de anderen opschrijven, haha. Het valt ook op dat hij vindt dat het aan de verpleging ligt als er dingen verkeerd gaan. Ik heb gezegd dat de verpleging juist voorop loopt en dat er juist wel commitment is bij de verpleegkundige staf en de nursing director. Tja ... Krishna kwam ook nog met haar verzoek om hogere bedden en hij vroeg of we dan niet oude bedden uit Nederland konden sturen ... Ook vroeg hij om het adres van iMDSoft, dus hij is wel wat van plan! Ik heb mijn plan voor de postmortembespreking ook uitgelegd en verteld dat we vandaag de eerste bespreking zouden gaan doen, of hij daar ook bij kon zijn, hij zou om 13.30 uur komen. Al met al een vruchtbare bespreking. Tot slot nodigde hij ons nog uit om volgende week woensdag met hem te gaan eten en hij vroeg hoe wij het hier vonden. Ik zei dat we het hier enorm naar ons zin hebben en dat het hotel ook goed is. Het enige minpuntje is het internet!!! 'Wat?' zei hij, 'ik heb al met de manager van het hotel gesproken.' Ik zei dat ik al een paar keer geklaagd had en gedreigd naar een ander hotel te gaan. 'Ja, dan geloven ze je nu natuurlijk niet meer,' lachte hij. Hij ging onmiddellijk weer bellen met iemand die het moest regelen. 'Ik wil deze klacht niet meer horen,' zei hij. En ja hoor, bij aankomst in het hotel bleken we ineens een kabelaansluiting te hebben met high speed internet! Zo werkt het hier gewoon, dat wist ik al uit Indonesië. Karki is een Brahmaan en die mensen hebben gewoon heel veel invloed. Zo zie je maar dat het kastesysteem nog steeds werkt ... Alleen heeft Krishna nog steeds geen internet ... ik weet niet of het komt omdat ze niet geklaagd heeft of omdat Karki het niet voor haar heeft aangevraagd. In ieder geval hebben de ITers haar voor morgen ook een kabel beloofd ...

De visite was vandaag heel snel en relaxed. We hebben veel gekletst over sociale omstandigheden, salarissen, solidariteit en verplichte verzekering. Vandaag was er weer een organofosfaatvergiftiging bij ... Yesha en Kalpana vroegen welke intoxicaties bij ons het meest voorkomen en ik zei maar cocaine en XTC, meer kon ik even niet verzinnen. Op bed 8 ligt een man met status na myocardinfarct die eigenlijk al 3 dagen weg kan. 'Is hij heel rijk of zo?' vroeg ik. 'Ja, zei Raju, zijn ene zoon is ingenieur, zijn tweede dokter en zijn derde advocaat en hij is familie van de cardioloog.' Tja, dan wil het wel natuurlijk. Op de step down was het ook rustig, er bleken 3 patiënten te zijn overleden ...

Om 12 uur ging ik met Krishna naar beneden voor haar derde les over monitoring, weer een enorme opkomst! Ik zou om 13.00 uur lesgeven over ICU charting voor dokters en verpleging, maar de dokters waren er weer eens niet, dus maar begonnen met alleen de verpleging. Na tien minuten kwamen ook de dokters, dus toen nog maar een keer het verhaal gehouden. Ook de samenwerking benadrukt: als de verpleegkundige de lijst niet invult, kijkt de dokter er niet naar, maar als de dokter er toch niet naar kijkt, dan is er voor de verpleging ook geen incentive om het in te vullen. Dus het draait allemaal om teamwork.

Na deze bespreking gingen we door met de postmortembespreking. Karki was er niet, zoals te verwachten. Rajan hield het praatje en hij was zowaar te verstaan! Hoewel het wel ondertiteld was op de powerpointdia's natuurlijk, haha! Na de bespreking kwam er een goede discussie op gang over het klinische verschil tussen een longembolie, een pneumothorax of een cardiogene shock. Dit was precies de bedoeling, dus daar was ik erg blij mee. Raju is van plan om dit soort besprekingen eens per maand te gaan houden en dat is natuurlijk ook prima.

Hèhè, het was dus weer een vruchtbare dag. Krishna en ik hebben onszelf getrakteerd op een briyani (een soort nasi goreng) in het restaurantje tegenover het ziekenhuis, heerlijk! Daarna terug naar het hotel en hier tot onze grote vreugde high speed internet! Dan mag je niet meer klagen, zegt Krishna. 'Lampje' noem ik haar tegenwoordig, naar Willy Wortels kleine vriend die altijd de beste ideeën heeft.