Vandaag was het hier de feestdag van Krishna en bovendien is woensdag in Nepal sowieso een vrije dag. Maar dr. Karki (de baas van de IC) had tegen mij gezegd:'Je komt toch wel visite lopen?', dus wie ben ik dan? Krishna en ik hebben vandaag onze eerste acute opvang gedaan, een mevrouw met een enorm struma die respiratoir insufficiënt was geworden op de afdeling. In het begin liep het niet zo soepel, er was tubeobstructie en de machine gaf maar 80% zuurstof, maar uiteindelijk kregen we haar toch min of meer op de rails. Het is hier wel moeilijker dan in Nederland, want je hebt geen capno, geen thoraxfoto en ook niet meteen een bloedgas, dus het moet een beetje op het gevoel ... nou ja, zweten dus.
woensdag 1 september 2010
Woensdag
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wow wat een fantastische foto's. Wat een belevenis.
BeantwoordenVerwijdereneen heel andere wereld en het lijkt ook wel een haal andere tijd. Mooi verhaal!
Lieve AC en Krishna,
BeantwoordenVerwijderenIk volg jullie met grote belangstelling, dat snappen jullie zeker wel. Bijzonder daar hè !
Echt, alles is anders, zelfs het eten in het "ziekenhuisrestaurant".Volgens mij hebben jullie het samen erg naar naar het zin. Blijf genieten !!!
Geweldig de festiviteiten, wat een wereld !
liefs, Elly